Route 8 | Amsterdam naar Arnhem
Etappe 8 (Doorn > Amerongen)
Op deze heerlijke zonnige dag stond de 8e etappe op de planning. Vandaag met Teunie, een vriendin waar ik wel vaker mee de natuur in trek. Beide kunnen we enorm genieten van de rust, de vogels, de bloemen en alles waar we langs lopen. Zo ook vandaag.
Boerenverstand
Vandaag start onze dag met een gesprek over de boeren, zij voeren vandaag actie voor hun en onze toekomst. Natuurlijk is het voor de natuur, waar we vandaag weer zo van genieten, belangrijk dat er gekeken wordt naar een goed en levensloopbestendig klimaat. Maar dan wel graag met een gezond boerenverstand!
Bankje met een geschiedenis
Vanaf de bushalte in Doorn lopen we de Kaapse bossen in waar ik de volgende keer ben geëindigd. We passeren hier een bankje die mij doet herinneren aan een bewoner op Moriahoeve. Het is mooi om te zien dat hij, op de plek waar hij als boswachter werkte, zijn herinneringen heeft achtergelaten. We werken beide in de zorgsector en zien dagelijks de bewoners. Maar vandaag, al wandelend, besef je weer eens; achter elke bewoner zit een geschiedenis, een verhaal, een uniek persoon.
Handje vol Vaccinium
Even later lopen we verder het bos in, de zon maakt er steeds weer een betoverend plaatje van! Overal staan de prachtige gekleurde vingerhoedskruiden en bramen in bloei. We zien overal struiken met blauwe bessen, vol enthousiasme eet Teunie de eerste en deelt mij ook een paar bessen waar ik van geniet! Opeens kijken we elkaar aan en krijgen we het benauwd; weten we wel zeker dat deze te eten zijn? Snel googlen we (waar zouden we zijn zonder onze digitale kennisbank?) op onze gegeten bessen... Een 'Vaccinium' o, nee, zijn ze giftig? Even later halen we opgelucht adem als we ontdekken dat dit de latijnse naam is voor de bosbes en plukken we nog snel een handje vol voor onderweg...
Cadeautje onderweg
We vervolgen onze route naar het Leersumse meer, hiervoor moeten we een klein stukje omlopen. Maar het lijkt ons heerlijk, om vandaag, aan de waterkant, onze lunch te nuttigen. En dit ommetje was de moeite waard! We lopen net langs de rand van het bos, langs de korenvelden, als we een ree tussen de bloemen zien staan, dit uitzicht voelt als een 'cadeau' op deze dag.
We genieten nog even na en vervolgen onze route naar het water. Intussen praten we over van alles en nog wat. Teunie verteld dat ze de achterliggende week (voor het eerst) oma is geworden en hoe trots ze is op dit mooie, nieuwe leven. Maar ook hoe bijzonder het is om je eigen kind met een kind te zien. Intussen ploffen we neer in het gras bij een prachtig uitzicht over het Leersumse meer. Als dit geen ontspanning is...
Survivaltocht
Niet veel later lopen we het bos weer in. Precies een jaar geleden (juni 2021) heeft in deze omgeving een heftig windhoos de bomen als lucifershoutjes omgetrokken. Indrukwekkend om te zien hoe ontzettend veel bomen hier kriskras door het bos liggen. Omdat we de route via GPS lopen gaan we midden door dit stuk bos. Onze wandeltocht veranderd voor enkele kilometers in een ware survivaltocht, we klimmen en klauteren over bomen en kruipen onder bomen door om onze route te blijven volgen.
Uilentoren
Enkele kilometers verder lopen we door een stuk bos wat juist helemaal kaal is doordat staatsbosbeheer hier de bomen, na de storm, heeft opgeruimd en gekapt. Een bijzonder gezicht. We lopen hier tegen een uilentoren. Op alle 4 de hoeken staat een uil. Wie goed kijkt ziet dat 1 uil een replica is. De andere drie uilen dateren uit 1904. In 1966 was plotseling één uil verdwenen. Hij was er afgevallen. Toevallige passanten had hem meegenomen. In 2012 overleed één van de passanten die hem in zijn tuin had staan. De weduwe vond dat hij terug naar Leersum moest en zo staat hij jaren later weer naast de toren en is de uil na een halve eeuw weer terug bij zijn nest.
Van Zuylenstein naar Amerongen
Via het Zuylensteinse bos lopen we richting Amerongen. Intussen praten we over van alles en nog wat; de vakantieplannen voor deze zomer, de kinderen, ons werk, etc. De tijd vliegt en voor we het door hebben lopen we richting de 18 kilometer. We lopen ons laatste deel van de route langs het prachtige kasteel en de kerk van Amerongen. Intussen blikken we terug op een heerlijke dag en genieten nog even na van al het moois wat de natuur ons vandaag weer liet zien!
Teunie; bedankt dat je dit deel mee wilde lopen! We plannen snel weer een wandelroute, of wil je liever een survivaltocht? 😉
Prachtig, wat een mooie wandeling, lijkt me!
BeantwoordenVerwijderen