Etappe 11 Wageningen > Doorwerth
Nieuwe uitdaging
Vandaag was het, mede dankzij het heerlijke zonnetje, een prachtige dag om de 11e etappe te gaan lopen van de route van Amsterdam naar Arnhem. Tijdens deze route had ik gezelschap van mijn collega Evelien. Een collega waar ik bijna elke dag mee samenwerk op de Moriahoeve. Binnen deze organisatie pakken we heel wat taken samen op. Het wandelen van een route (van een kleine 20 kilometer) was voor ons een nieuwe uitdaging... Maar ook dit ging ons prima af!
Wageningse berg
Onze route begon op de Wageningse berg waar we direct werden geconfronteerd met een adembenemend mooi uitzicht over de uiterwaarden. Op het uitkijkpunt staat de richting die we moeten volgen naar Kasteel Doorwerth. Het lijkt een eind weg, maar dat maakt ons niet uit, de tassen zijn goed gevuld en we hebben voldoende tijd gereserveerd!
Zonnestralen
We lopen van de rivier weg en we d(w)alen de berg af het bos verder in. Het bos begint al herfstachtige kleuren te krijgen De felle zonnestralen maken het tot een prachtig geheel. Zonnestralen die midden op ons wandelpad schijnen. Alsof je ze kan pakken... Bijzonder hoe de natuur zijn kracht op allerlei manieren laat zien.
Wetenschappelijk onderzoek
Wageningen staat bekend om zijn landbouwuniversiteit waar vele studenten allerlei wetenschappelijke onderzoeken uitvoeren op biologisch vlak. Geen idee of het een onderzoek is, maar als we een zwam zien met een bijzondere 'installatie' op zijn hoed, denken we toch iets van dit bijzondere onderzoek te hebben ontdekt. Hoe dan ook, ik verwacht, dat het kabouterdorp binnenkort voorzien zal zijn van een eigen energievoorziening. In deze tijd van stijgende energie en gasprijzen geen overbodige luxe.
Na de eerste 4 kilometer zien we een boomstronk die prima functioneert als bankje om ons eerste bakje koffie met een broodje te nemen. We kletsen intussen gezellig over ons werk, ons gezin en soms houden we even stil en genieten we van de rust en het fluiten van de vogels. Wat heb je nu meer nodig op je vrije dag? Dit is toch genieten...
De eerste stappen op de Veluwe zijn gezet. De Veluwe vormt een grote regio van ongeveer 1000 km2. Grote stukken aaneengesloten natuurgebied van bossen, heiden en zandverstuivingen wisselen elkaar af met beken, akkers, landgoederen, weilanden en oude boerderijen. Op diverse plekken in dit bos staan archeologisch monumenten 'plaatjes'. Deze monumenten geven aan dat dit stuk landschap van rijkswege wordt beschermd vanwege de aanwezige, waardevolle archeologische sporen. De bescherming is geregeld in de Nederlandse monumentenwet van 1988. De grondeigenaren moeten voorkomen dat de archeologische inhoud van de bodem wordt beschadigd.
Niet veel later lopen we richting het Renkumse Beekdal. Iets wat je hier niet zo snel zou verwachten is een Afrikaanse beeldentuin. Toch is deze te bewonderen op het landgoed Quadenoord. Een aantal kunstenaars maken hier de meest mooie kunstwerken. We nemen even de tijd om ze te bekijken en even later ploffen we neer op het naastgelegen terras.
Een bijzonder terras, dat wel. Vanuit een oude caravan wordt vanalles verkocht. Als we van het publicatiebord een pizza willen bestellen, vraagt de man achter de toonbank 'oh ja?, verkoop ik ook pizza's?... 'even kijken, o, ja, ik zie ze nu ook' Niet veel later roept hij luidkeels over het terras 'Pizza! Warme; Pizza!' Onze verwachtingen waren niet hoog, maar de smaak was prima; of was het de sfeer...?
Als we even later Heelsum in lopen staat er een prachtig oud kerkje op de heuvel. De bouw van dit kerkje begon al in 1517. De oorsprong was Rooms Katholiek. Later, in 1650, na de reformatie werd dit een protestantse kerk. Later dan vele andere kerken omdat dit kerkje hoorde bij kasteel Doorwerth en de heren van dit kasteel bleven katholiek tot dat moment. Even later, toen we deze kerk inliepen, begrepen we dat zij ook hier liggen begraven.
We lopen achter het kerkje weer het bos in richting Doorwerth. Doorwerth is een klein dorp aan de rand van de Veluwe. Het wordt gekarakteriseerd door het gelijknamige kasteel aan de nederrijn, oorspronkelijk gebouwd om daar tol te heffen. Het dorp ligt op de Arnhemse stuwwal, grotendeels omgeven door bos. Dit heuvelachtige boslandschap geeft een buitenlands gevoel en biedt prachtige uitzichten. We buigen nog iets af van de route om de uitkijktoren (Boersberg) te beklimmen om ver over de Betuwe te kunnen kijken.
We komen vanuit het bos aan de achterzijde van het kasteel aan. Een mooie afsluiter van deze heerlijke dag!
Evelien, bedankt dat je deze etappe mee wilde lopen. Ik heb genoten van onze gesprekken maar ook écht van Gods wonderschone natuur die we beide zo bewust mochten bewonderen. Mooi om als collega's dit samen te doen, even geen druk van 'we moeten weer aan de slag' maar enkel genieten...!
Reacties
Een reactie posten