Route 13 | Amsterdam naar Arnhem

Etappe 12 van Oosterbeek > Arnhem

Laatste etappe

De laatste etappe was vandaag een feit! Vandaag stonden de laatste kilometer van deze prachtige route, van Amsterdam naar Arnhem, op de planning. Het blijft een leuk idee om deze route te hebben gelopen door de meeste mooie bossen, langs de mooiste uitkijkpunten en de uiterwaarden.

Vandaag loop ik samen met Agnes en Gertine, twee zussen, waarvan Gertine al jaren een goede vriendin is. Gertine is met mij gestart in Amsterdam en loopt ook mee de finish over. Dat het een leuke dag zou worden zat ik eigenlijk niet over in, met deze twee is het eigenlijk altijd gezellig en komen we geen woorden te kort.

War Cemetery Oosterbeek

We starten onze route in Oosterbeek. Nadat we onze auto in Arnhem hadden neer gezet en de trein naar Oosterbeek hadden genomen, liepen we vanaf het station richting het bos. Al snel passeren we hier het ereveld 'War Cemetery'. De meeste mensen op dit ereveld kwam in september 1944 om tijdens de slag om Arnhem, onderdeel van de operatie Market Garden. In totaal liggen hier 1754 militairen begraven op deze Engelse begraafplaats. De Engelsen besloten de gesneuvelde militairen zo dicht mogelijk te begraven waar ze gestorven waren. Het is indrukwekkend om hier even stil te staan en terug te denken aan hen die het leven hebben gegeven voor de vrijheid in ons land waar wij in zijn opgegroeid.

Bloeiende akkerlanden

Op landgoed Mariëndaal verwonderen we ons over de vele zonnebloemen en paarse Cosmea die het geheel in het najaar nog prachtig kleuren. De bloemrijke akkerlanden verrijken onze natuur, hiermee wordt de afname van bijen, hommels en vlinders tegengegaan. Na de bloei worden de verdorde planten niet gemaaid, zij bieden daarna bescherming aan allerlei dieren, de zaden worden gegeten door vogels en kleine zoogdieren. Het is mooi om te zien dat er steeds meer biotoopverbeterende akkerranden worden ingezaaid. We schieten nog even een paar mooie plaatjes en dan vervolgen we onze route.

Landgoed Warnsborn

Aan de overzijde van de weg lopen we het bos in. Het bos is helemaal bedekt met een dikke bladerdeken, het is heerlijk om hierdoor heen te lopen. We genieten enorm! Het landgoed waar we lopen heet 'Warnsborn', dit landgoed had vroeger de naam 'Hoog en Laag Erf'. De naam verwijst naar de vele bronnen in dit gebied. Het landhuis is na de verwoesting in de tweede wereldoorlog opnieuw opgebouwd. De terrastuinen en de orangerie zijn in 2000 hersteld en liggen er prachtig bij.

Loslaten en vasthouden

Even later lopen we Schaarsbergen in, hier staan hele mooie oude arbeiderswoningen. Mensen in dit dorp waren ooit zeer nauw verbonden met het werken in het bos. De landgoedeigenaren lieten in 1846 deze woningen voor de arbeiders bouwen. We genieten en praten gezellig bij. Ik heb respect voor deze leuke zussen die al op jonge leeftijd hun beide ouders moesten verliezen, hun vader aan kanker, hun moeder aan dementie. Beide nog veel te jong. En ziektes die velen om ons heen raken. Dit gezin heeft het ontzettend knap met elkaar opgepakt ondanks het verlies en het langzaam los moeten laten van geliefden. Zij wisten hoe ze elkaar als gezin moesten vasthouden! Toen en nu.

Park Zypendaal

Nadat we een tussenstop hebben gemaakt met een lekker stuk gebak van Gertine hebben opgesmikkeld vervolgen we onze route naar het wonderschone Zypendaal. Kasteel Zypendaal biedt onderdak aan het kantoor van de Stichting Geldersch Landschap en Kasteelen. Het landschap rondom het kasteel bestaat uit een park met mooie hoogteverschillen en klaterheldere beekjes. Naast het water staat een bord over de gevaren van blauwalg. Mocht je hier vragen over hebben kun je bellen met het waterschap, toch Gertine? Zij kan je hier alles over vertellen. Ik ook, maar dat schrijf ik hier maar niet op, mocht het waterschap mijn blog meelezen dan voelen ze zich vast in de maling genomen, dat zou ik zeer vervelend vinden ;-) Hoe dan ook wij besluiten na dit gesprek geen duik te nemen en rustig door te wandelen en te genieten van deze heerlijke najaarszon!

Park Sonsbeek

In park Sonsbeek besluiten we te genieten van een heerlijk broodje. Een beter uitzicht tijdens je lunch kun je haast niet krijgen. Ook het zonnetje maakt dit moment helemaal goed. Park Sonsbeek bestaat sinds de 17e eeuw. Deze beek is rond 1821 omgevormd tot een aantal vijverpartijen watervallen en grotten. In het park is veel te zien, er staat een prachtige villa op de heuvel, over de beek gaan een paar prachtige bruggetjes, zoals de beroemde zwanenbrug. De waterval iets verder op maakt het geheel compleet. Je waant je hier bijna in het buitenland en dat op nog geen dertig minuten van huis.

Einde in zicht

In de verte zien we de stad Arnhem al verschijnen we lopen langs het Nederlandse Watermuseum. Hier staat nog oude Begijnsewatermolen en een bovenslagmolen. Mooi om te zien. Wij hebben inmiddels bijna 12 kilometer gelopen en zijn eigenlijk wel blij dat we Station Arnhem Centraal zien staan. Een modern station, waar men maar liefst 14 jaar aan heeft gebouwd.

Eind goed, al goed

Aan het einde van deze mooie dag besluiten we deze oudste wandelroute in style af te sluiten. Op de manier zoals men begin 1900 ook deze ANWB route heeft gelopen. Hieronder een filmpje hoe dit is gegaan. Dat we ontzettend hebben gelachen en een mooie herinnering hebben gemaakt hoef ik vast niet toe te lichten. Eén ding is zeker, deze wandeling van Amsterdam naar Arnhem vergeet ik nooit meer!