Route 5 | Amsterdam naar Arnhem

Etappe 5 (Den Dolder > Zeist)

Op deze heerlijke zonnige dag in mei starten we de 5e etappe in den Dolder. Met twee tassen vol lekkers en voldoende drinken gaan wij, mijn nicht Anita en ik, van start.













Laat ons maar wandelen...

We beginnen met een bus en treinreis om op de plek van bestemming te kunnen starten. Op zich al een hele onderneming voor twee wandelaars die maar weinig gebruik maken van het openbaar vervoer. Alsof de buschauffeur het aanvoelde, checkte hij na 5 minuten even welke eindbestemming deze kletsende vrouwen in gedachten hadden. Dit zorgde er voor dat we precies op het juiste station werden afgezet. Voor Anita een hele geruststelling, zij was namelijk wat bezorgd dat de 'stopknop' in de bus ervoor zou zorgen dat de bus vol in de remmen zou schieten... Kortom; laat ons maar lekker wandelen én dat hebben we gedaan!








Hollywood van het Gooi

Vanaf station den Dolder lopen we even later over de Reelaan. Even kregen we het gevoel dat we gewoon in Lunteren liepen, waar we samen ook jaren buren van elkaar zijn geweest, een straat verder dan de Reeënlaan. Maar deze buurt blijkt wat anders. We lopen hier namelijk door het 'Hollywood van het Gooi'. We passeren de meest prachtige villa's met grote oprijlanen en hoge hekken waar we stiekem even doorheen gluren. Even kregen we de verleiding om een paar van die hekbellen in te drukken, maar we besloten om ons vandaag netjes te gedragen 😉













Grassprietje

We praten uren met elkaar en genieten van de prachtige natuur! Afgelopen zondag hadden we een mooie dienst waarin de predikant zei; veel mensen vragen vaak 'Waar is God in deze wereld?' Hij zei 'Kijk eens om je heen, God is overal. Stop deze week eens bij een grassprietje, zie wat God in deze kleine dingen heeft gemaakt en hoe Hij zelfs deze grasspriet uit de grond op liet komen' We stonden stil en besefte dat God gelukkig overal is, ook bij alles wat in ons leven gebeurd is wat nog komt, wat een zegen! 













Oase van rust

Niet veel later nemen we op een boomstronk een goede bak koffie met een broodje. Heerlijk genieten we hier van de rust, de fluitende vogels en de fris groene bladeren. We lopen weer verder door de Villawijken van Bosch en Duin en Huis ter Heide. Rond 1900 bouwden rijke kooplieden hier hun vakantiewoningen. Deze huizen herken je nog aan het vele hout wat toen werd gebruikt. Tussen deze villa's liggen enkele kleine natuurgebieden. Een oase van rust in deze drukke omgeving. 













Zeist 

Vanuit de rust lopen we het centrum van Zeist in. Een gezellig, druk centrum met veel winkels en gezellige terrasjes. Het is dat we nog heel wat kilometers voor de boeg hebben anders waren we hier zeker neer gepoft. We halen hier wel een heerlijk softijsje voor onderweg. We genieten en kletsen intussen heerlijk verder. We hebben het onder andere over het feit dat Anita onlangs haar HBO- opleiding aan de CHE heeft afgerond. Maar ook over de weg hier naar toe. Dat het vroeger juist werd gestimuleerd om te gaan werken na de middelbare school en dat er toen weinig ruimte was om te kunnen studeren. Ik bewonder haar route en zelfdiscipline waarmee ze nu haar diploma heeft behaald.













Slot Zeist

Als je Zeist uitloopt loop je vanzelf het landgoed van Slot Zeist op met de prachtige tuinen en het broeder en zusterplein. Elk doorkijkje naar de tuinen en vijvers biedt steeds weer een adembenemend plaatje! 













Buitenboel

Bij het zien van de bijgebouwen met de vele ruitjes zijn we toch wel blij dat we hier niet wekelijks de 'buitenboel' hoeven te doen. 













Zeist aan Zee

Als we het landgoed af lopen steken we over naar Hoog Beek en Royen. Een rijke bankier liet hier ooit zijn tweede landhuis bouwen. We lopen door een prachtig laantje met aan weerzijde oude eiken. Op de fundering van een oude theekoepel plaatste het Utrechtse landschap een baken in de vorm van een vuurtoren. Een fantasiegebouw wat wandelaars op het verkeerde been zet en daarmee vragen oproept als 'Komt Zeist ooit aan zee te liggen als de zeespiegel verder stijgt?' 













Padvinderslaantje

We vervolgen dit prachtige stukje bos naar het padvinderslaantje. In de foto's hieronder kun je zien hoe mooi het hier (en onderweg hier naar toe) was, een prachtige afsluiter van deze heerlijke dag! 

Anita, bedankt dat je mee wilde wandelen! 
We hebben weer een mooie herinnering gemaakt! En ik hoop niet de laatste...











Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Route 13 | Amsterdam naar Arnhem

Hoe het allemaal begon...