Route 10 | Van Amsterdam naar Arnhem
Etappe 10 (Rhenen > Wageningen)
Vandaag mochten de wandelschoenen weer uit de kast! Met Joke, mijn zus, stond de etappe van Rhenen naar Wageningen op de planning. We besloten optijd te vertrekken. Om 8.30 uur hadden we afgesproken in Wageningen.
Voor vertrek was het doorlopen; de kinderen naar school helpen, een wasje ophangen, een wasje aanzetten, de afwasmachine volstapelen, de hond uitlaten, een kan koffie voor onderweg zetten, etc. Voor ik het door had, was het 8.15 uur. Ik sprong in de auto en zag dat routeplanner een aankomsttijd van 8.45 uur aangaf, oeps.. Nog voor ik Joke kon bellen ging mijn telefoon. 'Ja, met Joke; 'sorry, maar ik had last van mijn Roekelse bloed*' We begrepen elkaar gelukkig gelijk en hierdoor kwamen we precies gelijk op de plek van bestemming aan!
(*Een echte van Roekel wordt namelijk een, kwartier te laat geboren en is daarom in het leven regelmatig, onschuldig, te laat op dit soort afspraken)
Langs het circuit
Niet veel later starten we onze route in Rhenen bij de Kwintelooyen. Een zandafgraving uit de zeventiger jaren. Het gebied bestaat uit verschillende delen; zoals een motorcrosscircuit, recreatie en natuurgebied. Al lopend komen we in de vroege ochtend langs het circuit waar het nu heerlijk rustig is.
Leemkuil
Al pratend lopen we een aantal kilometers door de bossen. Het bos ruikt heerlijk na de regen die gisteren is gevallen. Toch kun je op veel plekken zien dat het lang droog is geweest. We doen ons eerste bakje koffie bij de Leemkuil, het water staat hier laag. De Leemkuil is een voormalige leemgroeve waar leem werd gewonnen om paden en wegen mee te verharden. Door de slechte doorlatende leemlaag kan het regenwater hier niet wegstromen. Hierdoor is een prachtige plas ontstaan die een uitstekend geschikt is voor kikkers, padden en salamanders. Bij deze plas maken we kort kennis met twee oudere dames die ook samen een route lopen. Ze maken nog snel een leuke foto van ons en even later zetten beide onze routes weer voort.
Gespreksstof genoeg...
Niet veel later dalen we van de heuvelrug het dorp van Rhenen in. We passeren een prachtig bloemenveld, waar veel zonnebloemen inmiddels hun kop laten hangen, maar gelukkig staat er ook nog van alles in bloei! We genieten en als zussen komen we geen woorden te kort. We hebben veel gespreksonderwerpen die elkaar raken zo werken we allebei in het management van een zorgorganisatie, hebben we beide een gezin met pubers, we delen dezelfde familie en we genieten van de humor die ons al jong is aangeleerd. Het is heerlijk om zo samen op pad te zijn!
Via de uiterwaarde komen we langs de Cunerakerk, door zijn 82 meter hoge toren is hij al snel te zien. Een prachtige middeleeuwse kerk. Tijdens de middeleeuwen was dit een belangrijk bedevaartsoord. Ondanks dat er in dit dorp hard is gevochten tijdens de tweede wereldoorlog is deze kerk gelukkig blijven staan! Ook het dorpje is gezellig en sfeervol. We kunnen het niet weerstaan om even bij de banketbakker naar binnen te lopen. Al dat lekkers achter de winkelruit riep ons en niet veel later lopen we met twee gebakjes en een paar heerlijke bonbons weer het dorp uit.
Elke trede een calorie
De route vervolgen we lang de Rijn. Het water, de bootjes en het (nog) heerlijke wandelweer maakt dat we optimaal genieten. Als we een mooi plekje aan de waterkant hebben gevonden besluiten we onze zoete aankopen te gaan opeten. Wat waren ze lekker! Gelukkig moeten we even later een enorme trap op van 260 treden oplopen.. de calorieën hebben we hier vast allemaal verbrand!
Het nadeel van een route uit begin 1900 is het feit dat oude paden zijn verdwenen... we struinen soms door hoge struiken en brandnetels.
Gelukkig zorgt de natuur zelf voor een oplossing tegen de vervelende jeuk. Naast brandnetels staat in veel gevallen de weegbree met zijn medicale en reinigende werking. Als je deze over je brandnetel plekken wrijft heb je amper last meer van de vervellende kriebels.
Blauwe kamer
Vanaf de Grebbenberg, waar de indrukwekkende militaire begraafplaats te vinden is, lopen we de 'Blauwe kamer' in. In dit natuurgebied heeft het water van de Nederrijn vrij spel. Hierdoor is de natuur er voortdurend in beweging. De Blauwe Kamer is een paradijs voor vogelliefhebbers. De vogelkijkhut biedt uitzicht over het vogelrustgebied. Regelmatig laten lepelaars, zilverreigers en aalscholvers zich zien. Wie geluk heeft, kan zelfs een visarend voor de lens krijgen. Helaas hebben wij deze kilometers wat last van de regen. We trekken snel onze regenjas aan en zetten de paraplu op, wij laten onze pret niet drukken door een paar spetters!
Meest kostbare etappe
De omgeving is hier prachtig! Vanuit de Blauwe Kamer lopen we, na bijna 20 kilometer, de stad Wageningen in... We concluderen dat het een mooie dag was. We zijn weer heerlijk bijgekletst, hebben veel gezien en zijn ook nog sportief bezig geweest! Intussen, reed er een auto al toeterend voorbij. De twee dames die ons vanmorgen op de foto hadden gezet draaide het raampje open en vroegen; 'lopen jullie nu nog steeds?' Wij, verbaasd; 'Ja, maar we zijn er bijna!' Wel humor dat we elkaar, vele uren en kilomters verder, hier weer treffen!
Bij onze auto worden we tot slot beloond met een parkeerboete van € 100,00 Deze boete maakt dat dit waarschijnlijk de meest kostbare etappe zal worden! 😉
Joke, bedankt voor je gezelligheid! Met ons wekelijkse hardlooprondje op zaterdag hoef ik jou niet te zeggen dat we nog eens gaan lopen.. Dit houden vol tot onze knieën versleten zijn, afgesproken?
Reacties
Een reactie posten