Route 4 | Amsterdam naar Arnhem

Etappe 4 (Lage Vuursche > Den Dolder)

Op deze heerlijke zonnige vrijdag lopen we de vierde etappe richting Arnhem. Vandaag met mijn leukste broer, Frank. (Oké, ik heb er mijn één maar dat doet er niet toe 😉)

Schoenencheck

De enige die dacht dat een etappe wel in een halve dag gelopen kon worden. Ik had hem voor de zekerheid nog even geappt dat hij wel zijn wandelschoenen aan moest trekken en niet zijn  hardloopschoenen. En gelukkig had hij deze aan. Ik ook. Kortom; we waren goed voorbereid op een goede wandeling samen! 

Lopen in de voetsporen 

We starten onze wandeling aan Groot Kievitsdal in Hilversum, de plek waar ik de vorige etappe afsloot met mijn vader. We lachen om het feit dat Frank netjes in de voetsporen van zijn vader deze route vervolgt. Het bos ziet er met dit zonlicht fris en groen uit! De vorige keer was het nat en hadden we geen zon en dan lijkt een bos gelijk een stuk minder mooi. Alles wat uitloopt maakt dit seizoen helemaal gaaf.

Als broer en zus kletsen we intussen verder in hoeverre we daadwerkelijk echt doorlopen in de voetsporen van onze ouders. Op wie lijken we nu het meest en wat vinden we daarvan? We concluderen dat we beide duidelijk eigenschappen hebben van zowel onze vader als moeder en dat we daar wel dankbaar voor zijn. Waar we beide wel de rust van onze vader herkennen, zien we ook de bevlogenheid van onze moeder terug. Leuk om dit eens, lopend, te spiegelen.

We genieten intussen van het prachtige bos richting Lage Vuursche. Een groot bos en heidegebied waar je heerlijk zou kunnen dwalen. Je vindt er vele monumentale bomen en grafheuvels. Als we na enkele kilometers een omgevallen boom zien liggen besluiten we hier onze eerste bak koffie en lekkere broodje te nemen. Het is hier heerlijk in het zonnetje. Veel vlinders fladderen rond van bloem naar bloem en ook de vogels laten goed van zich horen. Als dit geen ontspanning is...

Niet veel later vervolgen we onze route door dit mooie bosgebied, als je hier loopt begrijp je wel waarom de koninklijke familie hier landgoed Drakensteyn heeft laten bouwen.

Blokje om

Op onze routekaart staat inmiddels dat we een grote bocht extra moeten lopen door het bos, dit brengt ons even later naar de kuil van Drakensteyn. Met sfeervol terras boven de kuil. En ondanks dat we nog maar net de koffie op hebben kunnen we niet om dit leuke terrasje heen. We nemen een drankje en vervolgen onze route.

Opeens ontdekken we tussen de bomen een mooie waterplas, wat het Pluismeer blijkt te zijn; een heidemeer dat is ontstaan toen de zandsteenfabriek ernaast deze grond heeft afgegraven. Een prachtig plekje! Het blokje om was zeker de moeite waard!

Lage Vuursche 

Via mooie boslanen lopen we het dorpje Lage Vuursche in, een klein dorpje met nog geen 300 inwoners. We lopen langs het kerkje met de begraafplaats waar prins Friso begraven ligt. Gezien het heerlijke weer halen we in Lage Vuursche nog een Italiaanse ijsje en lopen we dit dorpje weer uit.

Tot slot lopen we via het Nonnenland door de weilanden naar den Dolder. We hebben intussen flink wat kilometers in onze benen en hebben uitgebreid bijgepraat over ons werk en over van alles en nog wat. (Met af en toe een déjà vu momentje 😉) Ik stop nog even voor het schieten van een mooi plaatje. Waar ik een mooie bloem zie denkt Frank meer aan Atrisjok wat op je pizza kan liggen. 

't Is maar net hoe je de natuur bekijkt. Maar één ding is zeker, we hebben beide genoten! 

Bedankt, broer, dat je dit deel van de route met mij mee wilde lopen! We trekken samen de wandelschoenen nog weer eens aan! 

(Ps: of gaan we dan op de hardloopschoenen? 😉)